4 Jaar zonder Boaz - het gemis van een hond

Boaz 20-09-2010 – 03-02-2018 💫
Vorige week was het 4 jaar geleden dat we Boaz moesten laten gaan. En ieder jaar op deze datum denk ik weer extra aan hem. Al denken we het hele jaar nog aan hem

Als ik zijn naam noem, reageert Fenne er op. Heel bizar, maar Fenne kijkt altijd dan naar de eettafel. Boaz was een klein boefje, en klom altijd op die eettafel in de woonkamer.
Ik blijf het typisch vinden dat Fenne dit na 4 jaar dus nog steeds doet.

Boaz moesten we veels te jong laten gaan. Maar wat een indruk heeft hij achtergelaten. Bij mij, bij Fenne maar ook bij andere mensen. Hij is namelijk echt nog niet vergeten. Nog regelmatig hebben we het over Boaz.

Hij was een chihuahua x yorkshire terrier, klein maar fel als het hem niet aanstond. Een allemansvriend met honden. Hij speelde graag met een St. Bernardshond die we altijd in de duinen tegenkwamen. Het was natuurlijk hilarisch zo’n grote hond en zo’n kleintje.

Fenne was zijn grote vriend. Boaz was ook echt een hond die een ander maatje in huis nodig had. Maar ik durfde het pas na 3 jaar aan, toen was Boaz wel klaar met streken uithalen🤣
Ik had de eerste jaren mijn handen vol aan hem. Niet dat hij vervelend was of probleemgedrag had. Maar je moest altijd op je hoede zijn met streken die hij uithaalde.

Een van de dingen die hij bijv altijd deed was aan de schone was hangen als ik die buiten had te drogen op het droogrek. Gek werd ik er van. Mijn buren hoorde dit. En kwamen toen met een droogmolen aan die ze over hadden, zodat Boaz niet meer bij de was kon. Regelmatig denk ik hier dus aan terug als ik was aan de droogmolen hang, hoe dat ding in mijn tuin terecht is gekomen 😆

Boaz was dol op massage. Hij leefde nog toen ik mijn 1^e diploma haalde. Hij kon niet mee naar school, maar wat genoot hij thuis van de massages.

Boaz was een leermeester voor mij, en voor Fenne. We hebben genoten van hem, en vandaag herdenken we hem. Boaz is ongeveer 3 jaar ziek geweest, en er waren heel veel zorgen en angsten. Maar wat was hij dapper. Dankzij hem (en ook voor/door Fenne) ben ik gaan studeren.

 Ik kijk met liefde terug op de mooie, maar te korte tijd die we samen hadden.

Lieve Boaz, we zullen je nooit vergeten 💚